Հինգ տասնյակ հասարակական կազմակերպություններ հայտարարություն են տարածել, որով հորդորում են Ազգային ժողովին չընդունել երեքշաբթի օրը արտահերթ նիստում քննարկված «Աղբահանության եւ սանիտարական մաքրման մասին» օրենքի նախագիծը առաջարկվող տեսքով: Նրանք առաջարկում են հանրային լսումներ կազմակերպել:
«Ուրբան» կայուն զարգացման հիմնադրամի խորհրդի անդամ Արմինե Թուխիկյանի խոսքով` օրենքում որեւէ սահմանում չկա, թե ինչ կարգով է հեռացվելու աղբը, վերամշակվելու է արդյո՞ք, կամ ինչ պարտականություններ ունեն վարչական շրջանները եւ համատիրությունները:
«Օրենքը հիմնականում վարձերը հավաքելու եւ ինչ-որ մի օպերատորի իրավունքների պաշտպանության մասին է, այստեղ չեն պահպանվել սպառողների շահերը, մարդու իրավունքները, բայց որ ավելի սարսափելի է` այս օրենքի նախագծում բնապահպանության մասին որեւէ խոսք չկա», - ասաց Թուխիկյանը:
Հիմնադրամի փորձագետ Մայիս Վանոյանի կարծիքով` նախագծի հիմնական թերություններից մեկն այն է, որ չկա որեւէ ռազմավարություն, թե, օրինակ, 10 տարի հետո ինչպես է լուծվելու աղբահանության եւ վերամշակման հարցը:
Դեռ անցած սեպտեմբերին ԱԺ-ը հետ վերադարձրեց այս օրինագիծը վերանայման համար, քանի որ հասարակական ակտիվիստները եւ պատգամավորները մի շարք թերություններ էին արձանագրել:
Երեւանի փոխքաղաքապետ Կամո Արեյանը, ով այսօր խորհրդարանի արտահերթ նիստում ներկայացնում էր օրինագիծը, հայտարարեց, որ հասարակական կառույցների համար օրինագիծը անակնկալ չէ եւ նրանց հնարավորություն տրվել է ծանոթանալ դրան:
Այս նախագծով աղբահանության ծախսերը կատարվելու են համայնքային բյուջեից եւ բնակիչների վարձավճարներից: Մայիս Վանոյանը սա անհաջող ձեւակերպում է համարում:
«Հարկատուի հաշվին աղբահանությունը ֆինանսավորվում է, դեռ մի բան էլ հարկատուից վարձավճար են պահանջում», - ասում է Վանոյանը:
Այժմ մեկ անձը աղբահանության համար վճարում է ամսական 200 դրամ: Նոր նախագծով վարձավճարի առավելագույն գումար է սահմանվում 400 դրամը, բայց համայնքի ավագանին է որոշում, թե կոնկրետ այս սահմանում որքան գանձի բնակիչներից` հաշվի առնելով նրանց սոցիալական վիճակը եւ այլն:
«Ուրբան» կայուն զարգացման հիմնադրամի խորհրդի անդամ Արմինե Թուխիկյանի խոսքով` օրենքում որեւէ սահմանում չկա, թե ինչ կարգով է հեռացվելու աղբը, վերամշակվելու է արդյո՞ք, կամ ինչ պարտականություններ ունեն վարչական շրջանները եւ համատիրությունները:
«Օրենքը հիմնականում վարձերը հավաքելու եւ ինչ-որ մի օպերատորի իրավունքների պաշտպանության մասին է, այստեղ չեն պահպանվել սպառողների շահերը, մարդու իրավունքները, բայց որ ավելի սարսափելի է` այս օրենքի նախագծում բնապահպանության մասին որեւէ խոսք չկա», - ասաց Թուխիկյանը:
Հիմնադրամի փորձագետ Մայիս Վանոյանի կարծիքով` նախագծի հիմնական թերություններից մեկն այն է, որ չկա որեւէ ռազմավարություն, թե, օրինակ, 10 տարի հետո ինչպես է լուծվելու աղբահանության եւ վերամշակման հարցը:
Դեռ անցած սեպտեմբերին ԱԺ-ը հետ վերադարձրեց այս օրինագիծը վերանայման համար, քանի որ հասարակական ակտիվիստները եւ պատգամավորները մի շարք թերություններ էին արձանագրել:
Երեւանի փոխքաղաքապետ Կամո Արեյանը, ով այսօր խորհրդարանի արտահերթ նիստում ներկայացնում էր օրինագիծը, հայտարարեց, որ հասարակական կառույցների համար օրինագիծը անակնկալ չէ եւ նրանց հնարավորություն տրվել է ծանոթանալ դրան:
Այս նախագծով աղբահանության ծախսերը կատարվելու են համայնքային բյուջեից եւ բնակիչների վարձավճարներից: Մայիս Վանոյանը սա անհաջող ձեւակերպում է համարում:
«Հարկատուի հաշվին աղբահանությունը ֆինանսավորվում է, դեռ մի բան էլ հարկատուից վարձավճար են պահանջում», - ասում է Վանոյանը:
Այժմ մեկ անձը աղբահանության համար վճարում է ամսական 200 դրամ: Նոր նախագծով վարձավճարի առավելագույն գումար է սահմանվում 400 դրամը, բայց համայնքի ավագանին է որոշում, թե կոնկրետ այս սահմանում որքան գանձի բնակիչներից` հաշվի առնելով նրանց սոցիալական վիճակը եւ այլն: