Բրիտանական հեղինակավոր Economist պարբերականը իր վերջին համարում փաստել է, թե «հակառակ պատերազմի, դրան ուղեկցած տնտեսության փլուզման եւ դրան նախորդած սարսափելի երկրաշարժի, Հայաստանը, կարծես թե, հաղթահարում է խնդիրները»:
«Բայց խնդիրների հաղթահարումը սահմաններ ունի: 1990֊-ականների վերջին արձանագրված որոշ առաջընթացից հետո բարեփոխումները Հայաստանում կանգ են առել: Եթե չհաշվենք հանրահայտ կոնյակը, արտահանումը նվազ է: Հայաստանը ապավինում է օտարերկրյա օգնությանը եւ հսկայական սփյուռքից ստացվող փոխանցումներին, արտագաղթի պատճառով բնակչության թիվը շատ ավելի ցածր է, քան պաշտոնապես հայտարարված 2,9 միլիոնը», -֊ գրում է պարբերականը:
«Հայաստանի նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, մրցակցության մեջ մտնելով Կրեմլի իր հովանավորների հետ, սահմանափակում է լրատվամիջոցները եւ կեղծում ընտրությունները: Կոռուպցիան ծաղկում է: Հայաստանում դժվար է գտնել մի քաղաքական գործչի, որը չի ցանկանում փոխարինել պարոն Քոչարյանին, երբ 2008 թվականին լրանա նրա նախագահության ժամկետը: Ավելի դժվար է գտնել մեկին, ով հավատա, որ ընտրություններն արդար են լինելու»,֊ - փաստում է բրիտանական շաբաթականը:
«Ինչպես եւ Իլհամ Ալիեւը, որը Ադրբեջանում ժառանգել է իշխանությունը հորից, պարոն Քոչարյանը խոստանում է բավարար փոփոխություններ՝ Ամերիկային հանգստացնելու համար: Զարմանալի չէ, որ հաշվի առնելով անցյալը, հայաստանցիների մեծամասնությունը այնքան ցինիկ է, որ շատ ավելին չի սպասում իր իշխանավորներից», ֊ եզրափակում է Economist֊-ը:
«Բայց խնդիրների հաղթահարումը սահմաններ ունի: 1990֊-ականների վերջին արձանագրված որոշ առաջընթացից հետո բարեփոխումները Հայաստանում կանգ են առել: Եթե չհաշվենք հանրահայտ կոնյակը, արտահանումը նվազ է: Հայաստանը ապավինում է օտարերկրյա օգնությանը եւ հսկայական սփյուռքից ստացվող փոխանցումներին, արտագաղթի պատճառով բնակչության թիվը շատ ավելի ցածր է, քան պաշտոնապես հայտարարված 2,9 միլիոնը», -֊ գրում է պարբերականը:
«Հայաստանի նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, մրցակցության մեջ մտնելով Կրեմլի իր հովանավորների հետ, սահմանափակում է լրատվամիջոցները եւ կեղծում ընտրությունները: Կոռուպցիան ծաղկում է: Հայաստանում դժվար է գտնել մի քաղաքական գործչի, որը չի ցանկանում փոխարինել պարոն Քոչարյանին, երբ 2008 թվականին լրանա նրա նախագահության ժամկետը: Ավելի դժվար է գտնել մեկին, ով հավատա, որ ընտրություններն արդար են լինելու»,֊ - փաստում է բրիտանական շաբաթականը:
«Ինչպես եւ Իլհամ Ալիեւը, որը Ադրբեջանում ժառանգել է իշխանությունը հորից, պարոն Քոչարյանը խոստանում է բավարար փոփոխություններ՝ Ամերիկային հանգստացնելու համար: Զարմանալի չէ, որ հաշվի առնելով անցյալը, հայաստանցիների մեծամասնությունը այնքան ցինիկ է, որ շատ ավելին չի սպասում իր իշխանավորներից», ֊ եզրափակում է Economist֊-ը: