Մատչելիության հղումներ

Դիլիջանին միացված Հովքում խնդիրները չեն պակասել


Մեկ տարի առաջ Կառավարության ծրագրով Դիլիջանին միացված Հովք գյուղում ոչ մի խնդիր չի պակասել։

«Էդ խոշորացումն էլ վերջին ձեռ առնելիքն էր․․․ տարան միացրին մեծ քաղաքին», - «Ազատության» հետ զրույցում պատմեց Դիլիջանի թաղամաս դարձած գյուղի դասվար Լիդա Հովհաննիսյանը։ Որպես գյուղի էլիտայի ներկայացուցիչ մասնակցել է եկած - գնացած պաշտոնյաների հետ գրեթե բոլոր հանդիպումներին, լսել նրանց խոստումներն ու այդպես էլ արդյունք չի տեսել: Գյուղ տանող ճամփան քարուքանդ է, տրանսպորտ չկա, ոտքով են կտրում 4 կմ-անոց ճանապարհը, խմելու ջուրը խմելու բան չէ, գյուղ հասցված գազն էլ այդպես էլ տներ չի հասել։

Բնական գազին տարիներ շարունակ սպասած գյուղացիներն ի վերջո գյուղում գազի խողովակներ են տեսել, սակայն գազի փականը բացելու փոխարեն լուր են ստացել, թե գյուղը սողանքային գոտում է և գազաֆիկացման համար վտանգավոր։ Թե ինչու նախապես չեն արվել այդ ուսումնասիրությունները և ինչու է միայն գումարը ծախսելուց հետո դա պարզվել, գյուղում ոչ ոք չգիտի։ Բայց ամենամեծ խնդիրը գյուղի տրանսպորտի հարցն է։ Գյուղացիները կամ ոտքով են անցնում մայրուղուց գյուղ տանող 4 կմ-անոց ճանապարհը, կամ էլ շատերին անհասանելի տաքսիներով:

«Միշտ էլ ասել ենք, բարձրաձայնել ենք, աղաղակել ենք, բայց լսողն ո՞վա․․․ փախստականների գյուղա, մեզ երկրորդ կարգի մարդ են համարում», - դժգոհում էին նրանք:

Նախկինում ադրբեջանցիներ են բնակվել Հովքում։ Ղարաբաղյան հակամարտությունից հետո Ադրբեջանից ու Լեռնային Ղարաբաղից գաղթած հայերով է բնակեցվել։ Գյուղացիները, սակայն, կարծում են, թե հենց իրենց փախստականի կարգավիճակն է շատ դեպքում եղել խնդիրներն անլուծելի թողնելու պատճառը։

«Ոնց որ քամահրանքով վերաբերվեն մեզ, ոնց որ պիտակ լինի մեզ վրա», - ասում էին նրանք:

Քանի դեռ գյուղում անլուծելի են թվում խնդիրները, պատերազմ ու մեծ դժվարություններ տեսած գյուղացիներն ասում են, թե իրենք էլ մի օր կողպելու են դռներն ու լքեն զարմանահրաշ բնություն ունեցող Հովքը։

Ուղիղ հեռարձակում

XS
SM
MD
LG