Ռուսաստանի ամենահայտնի եւ խոշորագույն օպերային թատրոններից մեկի՝ Մարիինյան թատրոնի նոր բեմականացումը իսկական բում է առաջացրել երկրում, եւ ոչ միայն մշակութային շրջանակներում:
«Օմոն, բորդել եւ ընդդիմադիրներ». այսպես է մշակութային մեկնաբաններից մեկը բնութագրել նոր ներկայացումը, որն իրականում 150 տարի առաջ գրված «Բորիս Գոդունովն» է՝ ժամանակակից բրիտանացի ռեժիսոր Գրեմ Վիկի աչքերով:
«Արտասահմանցի բեմադրիչը որոշել է Մարիինյանի բեմում ներկայացնել մերօրյա Ռուսաստանի իր տեսլականը, ինչը, սակայն, այնքան անկեղծ ու բաց է ստացվել, որ այժմ շատերը շշուկով խոսում են ներկայացումը փակելու մասին», - գրում են ռուսական թերթերը:
Օպերայի բնագրում իրադարձությունները զարգանում են Նովոդեւիչյան վանքի բակում, մինչդեռ Մարիինյանի նոր մեկնությամբ հանդիսատեսը բոլորովին այլ պատկեր է տեսնում՝ Պետդումայի դահլիճ, պատին՝ Խորհրդային Միության գերբից մնացած հետքով: Հետո բեմահարթակում հայտնվում են օմոնականները, որոնք ստիպում են մարդկանց ծնկի իջնել եւ անմնացորդ սիրով խոնարհվել Ցարին, եւ այդ ամենին ուշի ուշով հետեւում են դաշնային հեռուստաընկերության օպերատորն ու լրագրողը:
Հնչում են զանգերը, եւ բեմը ակնթարթորեն վերածվում է եկեղեցու։ «Կեցցե ցարը»` վանկարկում է ժողովուրդը ու մի քանի մանրադրամ ստանում Մոնոմախի գլխարկով ու թանկարժեք կոստյումով գահին բազմած առաջնորդից:
Առավել անսպասելի է Լիտվայի հետ սահմանին գտնվող պանդոկի տեսարանը, որը ներկայանում է որպես իսկական սթրիփ-ակումբ՝ աղջիկներով ու հաճախորդներով, այն դեպքում, երբ շղարշի ետեւից դեռ երեւում են եկեղեցու պատերը: «Այդպես էլ անհայտ է մնում՝ դեկորները փոխելու ժամանա՞կն էր քիչ, թե՞ բեմադրողը միտումավոր էր եկեղեցի բերել անպարկեշտ խրախճանքը, բայց փաստ է, որ Մարիինյան թատրոնն արդեն ապահովել է կոնֆլիկտը Ռուս ուղղափառ եկեղեցու հետ», - նշում են մեկնաբանները:
Այսքանով, սակայն, ապշեցնող նորամուծությունները չեն ավարտվում եւ թերեւս իրենց գագաթնակետին են հասնում, երբ եկեղեցու դիմաց՝ հրապարակում, օմոնը սկսում է ծեծի ենթարկել մարդկանց:
Եզրափակիչ տեսարանում ամեն ինչ վերադառնում է Պեդումա, որտեղ, սակայն, երեւում են արդեն ժամանակակից Ռուսաստանի խորհրդանիշները՝ դրոշն ու զինանշանը... Եվ որ ամենակարեւորն է՝ Պետդումայի պատգամավորների ետեւում՝ պատին, կարմիր տառերով հստակ ուրվագծվում է թերեւս հենց նրանց՝ իշխանավորներին, հասցեագրված ուղերձը. - «Ժողովուրդն ուզում է փոփոխություններ»:
«Օպերայի այս բեմականացումը եւս մեկ անգամ փաստում է, որ մեր երկրում վերջին 500 տարում ոչինչ չի փոխվել», - BBC-ի հետ զրույցում ասել է Բորիս Գոդունովի դերակատարը՝ Եվգենի Նիկիտինը։
Ներկայացումը մեծ արձագանք է գտել ոչ միայն ռուսական, այլեւ արեւմտյան մամուլում, ինտերնետի օգտատերերից մեկն էլ առաջին բեմելից հետո հումորով փաստել է. - «Շուտով Ռուսաստանի թիվ մեկ համաճարակաբան Գենադի Օնիշչենկոն կհայտարարարի, թե Մարիինյան թատրոնում վտանգավոր վիրուս է հայտնաբերվել, եւ անհրաժեշտ է այն շտապ ախտահանել»:
Չնայած այս մտավախություններին, սակայն, երեք ժամանոց բեմադրության ներկայացումը թատրոնում դեռ շարունակվում է։
«Օմոն, բորդել եւ ընդդիմադիրներ». այսպես է մշակութային մեկնաբաններից մեկը բնութագրել նոր ներկայացումը, որն իրականում 150 տարի առաջ գրված «Բորիս Գոդունովն» է՝ ժամանակակից բրիտանացի ռեժիսոր Գրեմ Վիկի աչքերով:
«Արտասահմանցի բեմադրիչը որոշել է Մարիինյանի բեմում ներկայացնել մերօրյա Ռուսաստանի իր տեսլականը, ինչը, սակայն, այնքան անկեղծ ու բաց է ստացվել, որ այժմ շատերը շշուկով խոսում են ներկայացումը փակելու մասին», - գրում են ռուսական թերթերը:
Օպերայի բնագրում իրադարձությունները զարգանում են Նովոդեւիչյան վանքի բակում, մինչդեռ Մարիինյանի նոր մեկնությամբ հանդիսատեսը բոլորովին այլ պատկեր է տեսնում՝ Պետդումայի դահլիճ, պատին՝ Խորհրդային Միության գերբից մնացած հետքով: Հետո բեմահարթակում հայտնվում են օմոնականները, որոնք ստիպում են մարդկանց ծնկի իջնել եւ անմնացորդ սիրով խոնարհվել Ցարին, եւ այդ ամենին ուշի ուշով հետեւում են դաշնային հեռուստաընկերության օպերատորն ու լրագրողը:
Հնչում են զանգերը, եւ բեմը ակնթարթորեն վերածվում է եկեղեցու։ «Կեցցե ցարը»` վանկարկում է ժողովուրդը ու մի քանի մանրադրամ ստանում Մոնոմախի գլխարկով ու թանկարժեք կոստյումով գահին բազմած առաջնորդից:
Առավել անսպասելի է Լիտվայի հետ սահմանին գտնվող պանդոկի տեսարանը, որը ներկայանում է որպես իսկական սթրիփ-ակումբ՝ աղջիկներով ու հաճախորդներով, այն դեպքում, երբ շղարշի ետեւից դեռ երեւում են եկեղեցու պատերը: «Այդպես էլ անհայտ է մնում՝ դեկորները փոխելու ժամանա՞կն էր քիչ, թե՞ բեմադրողը միտումավոր էր եկեղեցի բերել անպարկեշտ խրախճանքը, բայց փաստ է, որ Մարիինյան թատրոնն արդեն ապահովել է կոնֆլիկտը Ռուս ուղղափառ եկեղեցու հետ», - նշում են մեկնաբանները:
Այսքանով, սակայն, ապշեցնող նորամուծությունները չեն ավարտվում եւ թերեւս իրենց գագաթնակետին են հասնում, երբ եկեղեցու դիմաց՝ հրապարակում, օմոնը սկսում է ծեծի ենթարկել մարդկանց:
Եզրափակիչ տեսարանում ամեն ինչ վերադառնում է Պեդումա, որտեղ, սակայն, երեւում են արդեն ժամանակակից Ռուսաստանի խորհրդանիշները՝ դրոշն ու զինանշանը... Եվ որ ամենակարեւորն է՝ Պետդումայի պատգամավորների ետեւում՝ պատին, կարմիր տառերով հստակ ուրվագծվում է թերեւս հենց նրանց՝ իշխանավորներին, հասցեագրված ուղերձը. - «Ժողովուրդն ուզում է փոփոխություններ»:
«Օպերայի այս բեմականացումը եւս մեկ անգամ փաստում է, որ մեր երկրում վերջին 500 տարում ոչինչ չի փոխվել», - BBC-ի հետ զրույցում ասել է Բորիս Գոդունովի դերակատարը՝ Եվգենի Նիկիտինը։
Ներկայացումը մեծ արձագանք է գտել ոչ միայն ռուսական, այլեւ արեւմտյան մամուլում, ինտերնետի օգտատերերից մեկն էլ առաջին բեմելից հետո հումորով փաստել է. - «Շուտով Ռուսաստանի թիվ մեկ համաճարակաբան Գենադի Օնիշչենկոն կհայտարարարի, թե Մարիինյան թատրոնում վտանգավոր վիրուս է հայտնաբերվել, եւ անհրաժեշտ է այն շտապ ախտահանել»:
Չնայած այս մտավախություններին, սակայն, երեք ժամանոց բեմադրության ներկայացումը թատրոնում դեռ շարունակվում է։
