Երկու օր առաջ պայմանական-վաղաժամկետ ազատ արձակվեց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախընտրական շտաբի Շիրակի մարզի ներկայացուցիչ, կալանավայրերի վարչության նախկին պետ Մուշեղ Սաղաթելյանը: Նա ձերբակալվել էր 2008 թվականի մարտի 1-ին եւ դատապարտվել 5 տարվա ազատազրկման` մեղավոր ճանաչվելով սառը զենք կրելու եւ իշխանության ներկայացուցչի նկատմամբ վտանգավոր բռնություն կիրառելու մեջ:
Անցած ամիս պայմանական-վաղաժամկետ ազատ էր արձակվել Հայ ազգային կոնգրեսի Լոռու կառույցի ղեկավար Աշոտ Մանուկյանը, ով մարտիմեկյան իրադարձությունների ժամանակ իշխանության ներկայացուցչի նկատմամբ վտանգավոր բռնություն գործադրելու մեղադրանքով նույնպես 5 տարվա ազատազրկման էր դատապարտվել:
Ե՛վ Սաղաթելյանը ե՛ւ Մանուկյանը իրենց ազատ արձակելու որոշումը կապում են Հայաստանի իշխանությունների վրա միջազգային կառույցների կողմից գործադրվող ճնշումների հետ:
«Ճիշտն ասած ինձ դուր չի գալիս այդ «ճնշում» բառը, որովհետեւ շատ գնահատողական դատողություն է: Այն հարցադրումները, որոնք կային` մնացել են եւ անփոփոխ են: Բացենք վերջին երկու տարվա [ԵԽԽՎ] բանաձեւերը, եւ կտեսնենք ինչ հարցադրումներ կային, դրանից ավել որեւէ նոր քայլ կատարված չէ», - ուրբաթ օրը, արձագանքելով «Ազատություն» ռադիոկայանի հարցին, ասաց Դավիթ Հարությունյանը, ով նաեւ Եվրոպայի խորհրդում հայաստանյան պատվիրակության ղեկավարն է, ու հավելեց. - «Ինչ վերաբերում է ազատված անձանց` նրանք պնդում են, որ դա քաղաքական ճնշման արդյունքում է: Բնական է` սա քաղաքական պայքարի տարր է, շատ բնական է, որ նրանք դա պետք է օգտագործեն»:
Այդուհանդերձ, Հարությունյանի խոսքով, միշտ չէ, որ իրավական հունով ընթացող գործընթացները ենթադրում են այլ դրդապատճառներ:
«Նրանք ազատվել են քաղաքական պահանջի առկայության պայմաններում, բայց իրավական գործընթացներով», - ընդգծեց Ազգային ժողովի պետաիրավական հանձնաժողովի նախագահը:
Պատասխանելով «Ազատություն» ռադիոկայանի մյուս հարցին, թե արդյո՞ք այդ «քաղաքական պահանջի» արդյունքում հնարավոր է, որ առաջիկայում ազատ արձակվեն անազատության մեջ գտնվող ընդդիմադիր մյուս գործիչները` Դավիթ Հարությունյանը հետեւյալ պատասխանը տվեց. - «Չկա քաղաքական պահանջ, կամ քաղաքական մոտեցում, որ անթույլատրելի կլիներ այդ անձանց պայմանական-վաղաժամկետ ազատումը»:
Անդրադառնալով այն հարցին, թե ինչպես է վերաբերվում է «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի գլխավոր խմբագիր Նիկոլ Փաշինյանին ազատ արձակելու պահանջներին, իշխող Հանրապետական կուսակցության ներկայացուցիչ Դավիթ Հարությունյանն ասաց, թե դա շատ նորմալ քաղաքական պահանջ է, բացի այդ` Սահմանադրությամբ ասված է, որ ցանկացած անձի կարծիքը պետք է հարգել:
«Բայց հարգել` չի նշանակում համաձայնել», - ընդգծեց Դավիթ Հարությունյանը:
Ինչ վերաբերում է Փաշինյանին ազատ արձակելու իրավական ճանապարհներին, ապա, ըստ Ազգային ժողովի պետաիրավական հանձնաժողովի նախագահի, եթե չեն կիրառվում համաներման եւ ներման տարբերակները, ապա պետք է կիրառվի վաղաժամկետ ազատ արձակման ճանապարհը: Կոնկրետ Նիկոլ Փաշինյանին պայմանական-վաղաժամկետ ազատ արձակելու համար անհրաժեշտ է, որպեսզի նա կրի սահմանված պատժաչափի ուղիղ կեսը` հաշվի առնելով, որ նա դատապարտվել է զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելու համար` ինչը համարվում է ծանր հանցագործություն:
Նիկոլ Փաշինյանը դատապարտվել է 3 տարի 10 ամիս ազատազրկման, եւ սահմանված պատժաչափի ուղիղ կեսը լրանում է 2011 թվականի հունիսին:
Անցած ամիս պայմանական-վաղաժամկետ ազատ էր արձակվել Հայ ազգային կոնգրեսի Լոռու կառույցի ղեկավար Աշոտ Մանուկյանը, ով մարտիմեկյան իրադարձությունների ժամանակ իշխանության ներկայացուցչի նկատմամբ վտանգավոր բռնություն գործադրելու մեղադրանքով նույնպես 5 տարվա ազատազրկման էր դատապարտվել:
Ե՛վ Սաղաթելյանը ե՛ւ Մանուկյանը իրենց ազատ արձակելու որոշումը կապում են Հայաստանի իշխանությունների վրա միջազգային կառույցների կողմից գործադրվող ճնշումների հետ:
«Ճիշտն ասած ինձ դուր չի գալիս այդ «ճնշում» բառը, որովհետեւ շատ գնահատողական դատողություն է: Այն հարցադրումները, որոնք կային` մնացել են եւ անփոփոխ են: Բացենք վերջին երկու տարվա [ԵԽԽՎ] բանաձեւերը, եւ կտեսնենք ինչ հարցադրումներ կային, դրանից ավել որեւէ նոր քայլ կատարված չէ», - ուրբաթ օրը, արձագանքելով «Ազատություն» ռադիոկայանի հարցին, ասաց Դավիթ Հարությունյանը, ով նաեւ Եվրոպայի խորհրդում հայաստանյան պատվիրակության ղեկավարն է, ու հավելեց. - «Ինչ վերաբերում է ազատված անձանց` նրանք պնդում են, որ դա քաղաքական ճնշման արդյունքում է: Բնական է` սա քաղաքական պայքարի տարր է, շատ բնական է, որ նրանք դա պետք է օգտագործեն»:
Այդուհանդերձ, Հարությունյանի խոսքով, միշտ չէ, որ իրավական հունով ընթացող գործընթացները ենթադրում են այլ դրդապատճառներ:
«Նրանք ազատվել են քաղաքական պահանջի առկայության պայմաններում, բայց իրավական գործընթացներով», - ընդգծեց Ազգային ժողովի պետաիրավական հանձնաժողովի նախագահը:
Պատասխանելով «Ազատություն» ռադիոկայանի մյուս հարցին, թե արդյո՞ք այդ «քաղաքական պահանջի» արդյունքում հնարավոր է, որ առաջիկայում ազատ արձակվեն անազատության մեջ գտնվող ընդդիմադիր մյուս գործիչները` Դավիթ Հարությունյանը հետեւյալ պատասխանը տվեց. - «Չկա քաղաքական պահանջ, կամ քաղաքական մոտեցում, որ անթույլատրելի կլիներ այդ անձանց պայմանական-վաղաժամկետ ազատումը»:
Անդրադառնալով այն հարցին, թե ինչպես է վերաբերվում է «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի գլխավոր խմբագիր Նիկոլ Փաշինյանին ազատ արձակելու պահանջներին, իշխող Հանրապետական կուսակցության ներկայացուցիչ Դավիթ Հարությունյանն ասաց, թե դա շատ նորմալ քաղաքական պահանջ է, բացի այդ` Սահմանադրությամբ ասված է, որ ցանկացած անձի կարծիքը պետք է հարգել:
«Բայց հարգել` չի նշանակում համաձայնել», - ընդգծեց Դավիթ Հարությունյանը:
Ինչ վերաբերում է Փաշինյանին ազատ արձակելու իրավական ճանապարհներին, ապա, ըստ Ազգային ժողովի պետաիրավական հանձնաժողովի նախագահի, եթե չեն կիրառվում համաներման եւ ներման տարբերակները, ապա պետք է կիրառվի վաղաժամկետ ազատ արձակման ճանապարհը: Կոնկրետ Նիկոլ Փաշինյանին պայմանական-վաղաժամկետ ազատ արձակելու համար անհրաժեշտ է, որպեսզի նա կրի սահմանված պատժաչափի ուղիղ կեսը` հաշվի առնելով, որ նա դատապարտվել է զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելու համար` ինչը համարվում է ծանր հանցագործություն:
Նիկոլ Փաշինյանը դատապարտվել է 3 տարի 10 ամիս ազատազրկման, եւ սահմանված պատժաչափի ուղիղ կեսը լրանում է 2011 թվականի հունիսին:
