Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի նախաձեռնությամբ ստեղծված «Մենք» ազգային արժեքների պահպանման հիմնադրամի տնօրեն Պավել Սարգսյանը «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում ասաց, որ տոնական այս միջոցառումներով փորձ է արվում նպաստել հանրության շրջանում Հայաստանի պետական դրոշի նկատմամբ առավել ջերմ եւ հարգալից վերաբերմունքի ձեւավորմանը։
«Եթե մենք համախմբվում ենք մեր դրոշի շուրջ, մենք լինում ենք ավելի ուժեղ, ավելի ազատ, ավելի հպարտ», - ասաց Պավել Սարգսյանը. - «Մենք պետք է հպարտ լինենք, որ մեզ թողնված է նման ժառանգություն»։
Միջոցառման կազմակերպիչները պատրաստվում են դիմել կառավարություն եւ Ազգային ժողով՝ դրոշի օրը պետական տոների շարքին դասելու առաջարկով։ Հունիսի 15-ը ընտրվել է որպես եռագույնի օր, քանի որ «Հայաստանի Հանրապետության դրոշի մասին» օրենքը ընդունվել է 2006 թվականի հունիսի 15-ին։
Հասարակության մի ստվար զանգված ոչ միայն իր տան առջեւ կամ պատշգամբից չի կախում պետական այս խորհրդանիշը, դժվարությամբ է նշում դրոշի երեք գույները՝ հաճախ շփոթելով եւ նարնջագույնի փոխարեն նշելով գազարագույնը կամ ծիրանագույնը։
«Թե հանրային գիտակցության մեջ, եւ թե պետության տարբեր կառույցների կողմից դրոշի օգտագործումը ոչ ամբողջովին է մշակված, ինչով էլ պայմանավորված է պետական խորհրդանիշների, այդ թվում դրոշի նկատմամբ հասարակության անտարբեր վերաբերմունքը», - «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում կարծիք հայտնեց ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանը։ - «Դրոշի համատարած օգտագործման մշակույթ այսօր Հայաստանում ձեւավորված չէ», - ասում է նա:
Հայաստանում հաճախ կարելի է հանդիպել մաշված, գունաթափված կամ կարմիրի, կապույտի ու նարնջագույնի միմյանցից բոլորովին տարբեր երանգներով կարված դրոշների:
«Մենք» հիմնադրամի տնօրեն Պավել Սարգսյանը դրոշի նկատմամբ հասարակության վերաբերմունքը գնահատում է «ոչ պատշաճ», սակայն վստահ է՝ սա ժամանակավոր երեւույթ է վիճակը կարելի է շտկել։ Իսկ գունաթափված եւ օրենքով սահմանված գունային չափանիշներին չհամապատասխանող դրոշների համար հիմնադրամը կոնկրետ լուծում է առաջարկում. - «Հիմա դրոշները տպում են կտորի վրա եւ յուրաքանչյուր գույն պետք է ունենա համապատասխան գունային կոդ։ Հանգանակություն ենք կազմակերպելու եւ գնելու ենք սարքավորում, որով մեր դրոշը արտադրենք եւ բոլորին նվիրենք»։
Պավել Սարգսյանը վստահ է, որ յուրաքանչյուր տանը, յուրաքանչյուր հրապարակում պետք է տեղադրել Հայաստանի Հանրապետության պետական դրոշը։
«Եթե մենք համախմբվում ենք մեր դրոշի շուրջ, մենք լինում ենք ավելի ուժեղ, ավելի ազատ, ավելի հպարտ», - ասաց Պավել Սարգսյանը. - «Մենք պետք է հպարտ լինենք, որ մեզ թողնված է նման ժառանգություն»։
Միջոցառման կազմակերպիչները պատրաստվում են դիմել կառավարություն եւ Ազգային ժողով՝ դրոշի օրը պետական տոների շարքին դասելու առաջարկով։ Հունիսի 15-ը ընտրվել է որպես եռագույնի օր, քանի որ «Հայաստանի Հանրապետության դրոշի մասին» օրենքը ընդունվել է 2006 թվականի հունիսի 15-ին։
Հասարակության մի ստվար զանգված ոչ միայն իր տան առջեւ կամ պատշգամբից չի կախում պետական այս խորհրդանիշը, դժվարությամբ է նշում դրոշի երեք գույները՝ հաճախ շփոթելով եւ նարնջագույնի փոխարեն նշելով գազարագույնը կամ ծիրանագույնը։
«Թե հանրային գիտակցության մեջ, եւ թե պետության տարբեր կառույցների կողմից դրոշի օգտագործումը ոչ ամբողջովին է մշակված, ինչով էլ պայմանավորված է պետական խորհրդանիշների, այդ թվում դրոշի նկատմամբ հասարակության անտարբեր վերաբերմունքը», - «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում կարծիք հայտնեց ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանը։ - «Դրոշի համատարած օգտագործման մշակույթ այսօր Հայաստանում ձեւավորված չէ», - ասում է նա:
Հայաստանում հաճախ կարելի է հանդիպել մաշված, գունաթափված կամ կարմիրի, կապույտի ու նարնջագույնի միմյանցից բոլորովին տարբեր երանգներով կարված դրոշների:
«Մենք» հիմնադրամի տնօրեն Պավել Սարգսյանը դրոշի նկատմամբ հասարակության վերաբերմունքը գնահատում է «ոչ պատշաճ», սակայն վստահ է՝ սա ժամանակավոր երեւույթ է վիճակը կարելի է շտկել։ Իսկ գունաթափված եւ օրենքով սահմանված գունային չափանիշներին չհամապատասխանող դրոշների համար հիմնադրամը կոնկրետ լուծում է առաջարկում. - «Հիմա դրոշները տպում են կտորի վրա եւ յուրաքանչյուր գույն պետք է ունենա համապատասխան գունային կոդ։ Հանգանակություն ենք կազմակերպելու եւ գնելու ենք սարքավորում, որով մեր դրոշը արտադրենք եւ բոլորին նվիրենք»։
Պավել Սարգսյանը վստահ է, որ յուրաքանչյուր տանը, յուրաքանչյուր հրապարակում պետք է տեղադրել Հայաստանի Հանրապետության պետական դրոշը։
