Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարար Էլմար Մամեդյարովը հայտարարել է, թե Կոսովոյի կարգավիճակի հարցի հնարավոր լուծումը չի կարող նախադեպ դառնալ այլ հակամարտությունների լուծման համար:
Երեկ Lյուբլյանայում ԵԱՀԿ արտգործնախարարների հերթական տարեկան հավաքի ընթացքում Մամեդյարովը, անդրադառնալով Կոսովոյի կարգավիճակին, ասել է. - «2006 թվականը կարող է որոշիչ դառնալ Կոսովոյի կարգավիճակի հարցում: Ադրբեջանի հստակ ու միանշանակ դիրքորոշումը հետեւյալն է` հարցը պետք է լուծվի ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի 1244 բանաձեւի եւ Հելսինկյան հռչակագրի դրույթներին համապատասխան»:
«Ինչպիսին էլ լինի հարցի լուծումը` նախադեպ դառնալ այն չի կարող», - ավելացրել է նա:
Էլմար Մամեդյարովի ելույթի այս հատվածը յուրատեսակ պատասխան էր Վարդան Օսկանյանին: Դրանից հաշված րոպեներ առաջ Հայաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարն ասել էր. - «Մենք ականատեսը դարձանք հանրաքվեի միջոցով Արեւելյան Թիմորի անկախացման, Սուդանում` երկրի մի առանձին հատվածում անցկացված հանրաքվեի միջոցով տասնամյակներ տեւած հակամարտության ավարտին: Այսօր լրջորեն քննարկվում է Կոսովոյի կարգավիճակի հարցը»:
Օսկանյանի խոսքերով, չի կարելի անտեսել քաղաքական այն իրողությունը, որ Ղարաբաղն ապացուցեց ընտրություններ անցկացնելու, ժողովրդին կառավարելու, սահմանները պաշտպանելու եւ արտաքին կապերը զարգացնելու կարողությունը: Ըստ Օսկանյանի՝ անհրաժեշտ է Lեռնային Ղարաբաղի ինքնորոշված լինելու հանգամանքին օրինական բնութ տալ: Դա, Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարի համոզմամբ, կնպաստի բանակցային գործընթացի արդյունավետ ընթացքին:
Էլմար Մամեդյարովը, հակառակը՝ կտրականապես մերժում է «ստատուս քվոյի» ցանկացած պահպանում`ասելով. - «Lեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը պետք է որոշվի խաղաղ, օրինական ժողովրդավարական գործընթացի շրջանակներում, որի հիմքում էթնիկ մաքրումների արդյունքներ լինել չեն կարող»:
«Գրավյալ տարածքների վերադարձին զուգահեռ պետք է ապաշրջափակվեն բոլոր տրանսպորտային ուղիները», - պնդել է Մամեդյարովը` հատուկ հիշատակելով Lաչինի միջանցքը, որը, ըստ Ադբրեջանի արտգործնախարարի, պետք է օգտագործեն թե’ հայերը եւ թե’ ադրբեջանցիները:
Ինչ վերաբերում է հարցի կարգավորման տնտեսական բաղկացուցիչներին, ապա այստեղ, ըստ Մամեդյարովի, ադրբեջանական կառավարությունը պատրաստ է աջակցել Lեռնային Ղարաբաղի «երկու համայնքներին»` ենթակառուցվածքների վերականգնման հարցում` ներդրումների ներգրավման միջոցով:
Իսկ Ղարաբաղյան կարգավորման կարեւորագույն նպատակներից մեկը, ըստ Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարի՝ «գրավյալ տարածքների ազատագրումն է եւ ադրբեջանական բնակչության վերադարձը»:
Գեւորգ Ստամբոլցյան, Պրահա
Երեկ Lյուբլյանայում ԵԱՀԿ արտգործնախարարների հերթական տարեկան հավաքի ընթացքում Մամեդյարովը, անդրադառնալով Կոսովոյի կարգավիճակին, ասել է. - «2006 թվականը կարող է որոշիչ դառնալ Կոսովոյի կարգավիճակի հարցում: Ադրբեջանի հստակ ու միանշանակ դիրքորոշումը հետեւյալն է` հարցը պետք է լուծվի ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի 1244 բանաձեւի եւ Հելսինկյան հռչակագրի դրույթներին համապատասխան»:
«Ինչպիսին էլ լինի հարցի լուծումը` նախադեպ դառնալ այն չի կարող», - ավելացրել է նա:
Էլմար Մամեդյարովի ելույթի այս հատվածը յուրատեսակ պատասխան էր Վարդան Օսկանյանին: Դրանից հաշված րոպեներ առաջ Հայաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարն ասել էր. - «Մենք ականատեսը դարձանք հանրաքվեի միջոցով Արեւելյան Թիմորի անկախացման, Սուդանում` երկրի մի առանձին հատվածում անցկացված հանրաքվեի միջոցով տասնամյակներ տեւած հակամարտության ավարտին: Այսօր լրջորեն քննարկվում է Կոսովոյի կարգավիճակի հարցը»:
Օսկանյանի խոսքերով, չի կարելի անտեսել քաղաքական այն իրողությունը, որ Ղարաբաղն ապացուցեց ընտրություններ անցկացնելու, ժողովրդին կառավարելու, սահմանները պաշտպանելու եւ արտաքին կապերը զարգացնելու կարողությունը: Ըստ Օսկանյանի՝ անհրաժեշտ է Lեռնային Ղարաբաղի ինքնորոշված լինելու հանգամանքին օրինական բնութ տալ: Դա, Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարի համոզմամբ, կնպաստի բանակցային գործընթացի արդյունավետ ընթացքին:
Էլմար Մամեդյարովը, հակառակը՝ կտրականապես մերժում է «ստատուս քվոյի» ցանկացած պահպանում`ասելով. - «Lեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը պետք է որոշվի խաղաղ, օրինական ժողովրդավարական գործընթացի շրջանակներում, որի հիմքում էթնիկ մաքրումների արդյունքներ լինել չեն կարող»:
«Գրավյալ տարածքների վերադարձին զուգահեռ պետք է ապաշրջափակվեն բոլոր տրանսպորտային ուղիները», - պնդել է Մամեդյարովը` հատուկ հիշատակելով Lաչինի միջանցքը, որը, ըստ Ադբրեջանի արտգործնախարարի, պետք է օգտագործեն թե’ հայերը եւ թե’ ադրբեջանցիները:
Ինչ վերաբերում է հարցի կարգավորման տնտեսական բաղկացուցիչներին, ապա այստեղ, ըստ Մամեդյարովի, ադրբեջանական կառավարությունը պատրաստ է աջակցել Lեռնային Ղարաբաղի «երկու համայնքներին»` ենթակառուցվածքների վերականգնման հարցում` ներդրումների ներգրավման միջոցով:
Իսկ Ղարաբաղյան կարգավորման կարեւորագույն նպատակներից մեկը, ըստ Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարի՝ «գրավյալ տարածքների ազատագրումն է եւ ադրբեջանական բնակչության վերադարձը»:
Գեւորգ Ստամբոլցյան, Պրահա