Կառավարությունն այսօր փոփոխություն մտցրեց երեխայի որդեգրման կարգում, որով այդ բնագավառի հարաբերությունները մոտեցրեց Հայաստանի կողմից դեռեւս 1992 թվականին ստորագրված ՄԱԿ-ի «Երեխայի իրավունքների մասին» միջազգային կոնվենցիայի պահանջներին։
Սոցիալական ապահովության նախարար Աղվան Վարդանյանի խոսքերով, հարցի լուծումը հասունացել էր, քանի որ վերջին տարիներին նկատվում է արտասահմանցիների կողմից հայ երեխաների որդեգրման դեպքերի կտրուկ ավելացում: Մինչդեռ հայաստանցիների կողմից որդեգրված երեխաների թիվը ոչ միայն չի աճում, այլեւ նվազման միտում ունի:
Վարդանյանը հրապարակեց որդեգրումների իսկապես մտահոգիչ վիճակագրությունը. եթե 2001 թվականին Հայաստանի քաղաքացիների կողմից որդեգրվել է 136, իսկ օտարերկրացիների կողմից 43 երեխա, ապա 2003 թվականին հայաստանցիները որդեգրել են 128, իսկ արտասահմանցիները՝ արդեն 76 հայ երեխա։
«Ազատություն» ռադիոկայանը առաջինը բարձրաձայնեց, որ օտարերկրացիների կողմից հայ երեխանների որդեգրումը հաճախ ուղեկցվում է պաշտոնական դիրքի չարաշահումներով, կոռուպցիայով, ու այլեւայլ անառողջ հետաքրքրություններով:
Աղվան Վարդանյանը այսօր վկայակոչեց միջազգային կոնվենցիայի նորմերը, որոնք արտասահմանցիների կողմից երեխաների որդեգրումը խրախուսում են միայն այն դեպքերում, երբ սպառվել են հայրենիքում տվյալ երեխայի որդեգրման հնարավորությունները: Նախարարի հավաստմամբ, կառավարության այսօրվա որոշումը միտված է այդ պահանջի ապահովմանը:
«Մենք նախատեսում ենք, որ որդեգրման ենթակա երեխայի գրանցումից հետո առնվազն 3 կամ 6 ամիս հետո միայն արտասահմանյան քաղաքացին կարող է այդ երեխայի որդեգրման հայտ ներկայացնել», - ասաց նախարարը՝ շարունակելով. - «Եթե այդ ընթացքում Հայաստանի քաղաքացիները չեն դիմում, չեն փորձում որդեգրել, նոր միայն հրավորություն է տրվում օտարերկրացուն»:
Ընոդւնված որոշմամբ խստացվում է նաեւ որդեգրման գործընթացին բուժհիմնարկների, առաջին հերթին ծննդատների մասնակցության վրա վերահսկողությունը, քանի որ լինում են դեպքեր, երբ երեխան դեռ չծնված, նրան, այսպես ասենք, ուղղակի վաճառում են արտասահմանցու:
Նախարարի փոխանցմամբ, վերահսկողությունը խստացնելու նպատակով այսուհետեւ բոլոր որդեգրվող երեխաների վերաբերյալ տեղեկությունները կամբողջացվեն ու կամփոփվեն մեկ միասնական տեղեկատվական բազայում։
Ատոմ Մարգարյան, Երեւան
Սոցիալական ապահովության նախարար Աղվան Վարդանյանի խոսքերով, հարցի լուծումը հասունացել էր, քանի որ վերջին տարիներին նկատվում է արտասահմանցիների կողմից հայ երեխաների որդեգրման դեպքերի կտրուկ ավելացում: Մինչդեռ հայաստանցիների կողմից որդեգրված երեխաների թիվը ոչ միայն չի աճում, այլեւ նվազման միտում ունի:
Վարդանյանը հրապարակեց որդեգրումների իսկապես մտահոգիչ վիճակագրությունը. եթե 2001 թվականին Հայաստանի քաղաքացիների կողմից որդեգրվել է 136, իսկ օտարերկրացիների կողմից 43 երեխա, ապա 2003 թվականին հայաստանցիները որդեգրել են 128, իսկ արտասահմանցիները՝ արդեն 76 հայ երեխա։
«Ազատություն» ռադիոկայանը առաջինը բարձրաձայնեց, որ օտարերկրացիների կողմից հայ երեխանների որդեգրումը հաճախ ուղեկցվում է պաշտոնական դիրքի չարաշահումներով, կոռուպցիայով, ու այլեւայլ անառողջ հետաքրքրություններով:
Աղվան Վարդանյանը այսօր վկայակոչեց միջազգային կոնվենցիայի նորմերը, որոնք արտասահմանցիների կողմից երեխաների որդեգրումը խրախուսում են միայն այն դեպքերում, երբ սպառվել են հայրենիքում տվյալ երեխայի որդեգրման հնարավորությունները: Նախարարի հավաստմամբ, կառավարության այսօրվա որոշումը միտված է այդ պահանջի ապահովմանը:
«Մենք նախատեսում ենք, որ որդեգրման ենթակա երեխայի գրանցումից հետո առնվազն 3 կամ 6 ամիս հետո միայն արտասահմանյան քաղաքացին կարող է այդ երեխայի որդեգրման հայտ ներկայացնել», - ասաց նախարարը՝ շարունակելով. - «Եթե այդ ընթացքում Հայաստանի քաղաքացիները չեն դիմում, չեն փորձում որդեգրել, նոր միայն հրավորություն է տրվում օտարերկրացուն»:
Ընոդւնված որոշմամբ խստացվում է նաեւ որդեգրման գործընթացին բուժհիմնարկների, առաջին հերթին ծննդատների մասնակցության վրա վերահսկողությունը, քանի որ լինում են դեպքեր, երբ երեխան դեռ չծնված, նրան, այսպես ասենք, ուղղակի վաճառում են արտասահմանցու:
Նախարարի փոխանցմամբ, վերահսկողությունը խստացնելու նպատակով այսուհետեւ բոլոր որդեգրվող երեխաների վերաբերյալ տեղեկությունները կամբողջացվեն ու կամփոփվեն մեկ միասնական տեղեկատվական բազայում։
Ատոմ Մարգարյան, Երեւան