Մեկնաբանելով Պարույր Հայրիկյանի հայտարարությունը, թե Սահմանադրական դատարան դիմելու հնարավորությունը դեռեւս բացառված չէ` «ժողովուրդ» թերթը գրում է. - «Արդեն իսկ շատերը տեսակետ են հնչեցնում, որ դա պայմանավորված է իշխանությունների կողմից Հայրիկյանին տրված ինչ-ինչ խոստումների խախտմամբ: Սակայն չի կարելի բացառել նաեւ այն տարբերակը, որ Հայրիկյանը այդպիսով ցանկանում է քաղել հնարավորի առավելագույնը` քաղաքական զարգացումների ընթացքը տնօրինելու հնարավորությունը եւս մի քանի օր իր ձեռքում պահելով եւ հանրային ուշադրությունը սեւեռելով իր վրա: Ընդ որում, պետք է նշել, որ դրանում որեւէ պարսավելի բան չկա: Ի վերջո, ընտրապայքար է եւ դրա ընթացքում սեփական վարկանիշը բարձրացնելու յուրաքանչյուր քաղտեխնոլոգիա էլ կարելի է ընդունելի համարել: Եթե իհարկե այն չի հատում օրինականության եզրը: Սակայն Հայրիկյանի մտափոխությունը կարող է պայմանավորված լինել նաեւ մեկ այլ հանգամանքով, որն իր մեջ ներառում է վերը նշված երկու տարբերակներն էլ, բայց ծառայում է բոլորովին այլ նպատակի: Բանն այն է, որ Սահմանադրական դատարան դիմելու հարցը բաց պահելով մինչեւ փետրվարի 10-ը` Հայրիկյանն այդպիսով ոչ միայն սեփական վարկանիշի հարցն է լուծում, ոչ միայն իշխանություններին ստիպում է իրեն տրված հնարավոր խոստումներն իրագործել, այլեւ իշխանություններին ապահովագրում է մյուս թեկնածուներից որեւէ մեկի կողմից անցանկալի քայլեր կատարելու հեռանկարից»:
«Հրապարակ»-ն անդրադառնում է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հարցազրույցին. - «Եթե մի կողմ թողնենք էմոցիաները եւ անդրադառնանք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հարցազրույցի առարկայական կողմին, ապա այն, ըստ էության, ՀԱԿ-ը կուսակցություն դարձնելու մանիֆեստ էր: Եվ այս պարագայում դժվար է զսպել առաջին ռեակցիան եւ չասել՝ վաղուց ժամանակն էր: Ի վերջո, կուսակցություններից եւ անհատներից կազմված անհասկանալի այդ կոնգլոմերատը, որը ոչ հայտարարված սկզբունքներ ուներ, ոչ պլատֆորմ, ոչ հստակ կառուցվածք եւ կառավարման համակարգ, ժամանակավոր երեւույթ էր՝ պահի թելադրանքով ստեղծված: Իշխանափոխության նպատակով ստեղծված: Եվ անկախ նրանից՝ կատարել է իր առջեւ դրված խնդիրը, թե ոչ՝ պետք է հեռանա պատմության թատերաբեմից: Մարդկության պատմությունը քաղաքական պայքարի հստակ կառույցներ է ստեղծել, եւ հեծանիվ հորինելու իմաստը պարզապես չկա: Ուզենք, թե չուզենք՝ քաղաքական պայքարի գործիքը կուսակցություններն են, եւ «ոչ կուսակցություն-ոչ հասարակական կազմակերպություն» վիճակը երկար շարունակվել չէր կարող»:
Թեման շարունակում է «Առավոտ»-ը` գրելով. - «Չնայած Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հարցազրույցի գլխավոր «ուղերձը» ՀԱԿ-ի հիման վրա նոր կուսակցություն ստեղծելու նախագիծն էր, դրա մասին դատողություններ անելը բավականին դժվար է: Եթե, ինչպես պնդում են ՀԱԿ-ի առավել հայտնի կուսակցությունների ղեկավարները, ՀՀՇ-ն մնում է ՀՀՇ, իսկ ՀԺԿ-ն՝ ՀԺԿ, ապա ինչո՞վ է տվյալ կառուցվածքը տարբերվելու ՀԱԿ-ի ներկայիս կարգավիճակից: Այսինքն՝ այդ դեպքում Կոնգրեսը պահպանվելու է որպես գոնե ձեւականորեն ինքնուրույն կուսակցությունների միավորում: Իսկ եթե ստեղծվելու է մի նոր կուսակցություն, որի մեջ մնացած կուսակցությունները՝ լուծարվելով, ձուլվելու են, ապա դա, շատ հնարավոր է, կհանդիպի ՀՀՇ-ի եւ Դեմիրճյանի դիմադրությանը: Մնացած միավորների մասին չեմ խոսում, որովհետեւ Կոնգրեսից դուրս չեկած այլ կուսակցություններն ու գործիչները հասարակության մեջ զգալի դերակատարություն չունեն»:
«Հայոց Աշխարհ»-ի տնտեսական մեկնաբանը գրում է. - «Տարեսկզբին Հայաստանում գնաճային միտումները սկսել են ակտիվանալ։ Դա նկատելի է հատկապես պարենային ապրանքների դեպքում, թեեւ ծառայությունների առանձին տեսակներ նույնպես հայտնվել են բարձր գնաճային տիրույթում։ Բազմաթիվ շուկաներում նախորդ տարվա վերջի համեմատ բարձրացել են գները»։
«Հրապարակ»-ն անդրադառնում է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հարցազրույցին. - «Եթե մի կողմ թողնենք էմոցիաները եւ անդրադառնանք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հարցազրույցի առարկայական կողմին, ապա այն, ըստ էության, ՀԱԿ-ը կուսակցություն դարձնելու մանիֆեստ էր: Եվ այս պարագայում դժվար է զսպել առաջին ռեակցիան եւ չասել՝ վաղուց ժամանակն էր: Ի վերջո, կուսակցություններից եւ անհատներից կազմված անհասկանալի այդ կոնգլոմերատը, որը ոչ հայտարարված սկզբունքներ ուներ, ոչ պլատֆորմ, ոչ հստակ կառուցվածք եւ կառավարման համակարգ, ժամանակավոր երեւույթ էր՝ պահի թելադրանքով ստեղծված: Իշխանափոխության նպատակով ստեղծված: Եվ անկախ նրանից՝ կատարել է իր առջեւ դրված խնդիրը, թե ոչ՝ պետք է հեռանա պատմության թատերաբեմից: Մարդկության պատմությունը քաղաքական պայքարի հստակ կառույցներ է ստեղծել, եւ հեծանիվ հորինելու իմաստը պարզապես չկա: Ուզենք, թե չուզենք՝ քաղաքական պայքարի գործիքը կուսակցություններն են, եւ «ոչ կուսակցություն-ոչ հասարակական կազմակերպություն» վիճակը երկար շարունակվել չէր կարող»:
Թեման շարունակում է «Առավոտ»-ը` գրելով. - «Չնայած Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հարցազրույցի գլխավոր «ուղերձը» ՀԱԿ-ի հիման վրա նոր կուսակցություն ստեղծելու նախագիծն էր, դրա մասին դատողություններ անելը բավականին դժվար է: Եթե, ինչպես պնդում են ՀԱԿ-ի առավել հայտնի կուսակցությունների ղեկավարները, ՀՀՇ-ն մնում է ՀՀՇ, իսկ ՀԺԿ-ն՝ ՀԺԿ, ապա ինչո՞վ է տվյալ կառուցվածքը տարբերվելու ՀԱԿ-ի ներկայիս կարգավիճակից: Այսինքն՝ այդ դեպքում Կոնգրեսը պահպանվելու է որպես գոնե ձեւականորեն ինքնուրույն կուսակցությունների միավորում: Իսկ եթե ստեղծվելու է մի նոր կուսակցություն, որի մեջ մնացած կուսակցությունները՝ լուծարվելով, ձուլվելու են, ապա դա, շատ հնարավոր է, կհանդիպի ՀՀՇ-ի եւ Դեմիրճյանի դիմադրությանը: Մնացած միավորների մասին չեմ խոսում, որովհետեւ Կոնգրեսից դուրս չեկած այլ կուսակցություններն ու գործիչները հասարակության մեջ զգալի դերակատարություն չունեն»:
«Հայոց Աշխարհ»-ի տնտեսական մեկնաբանը գրում է. - «Տարեսկզբին Հայաստանում գնաճային միտումները սկսել են ակտիվանալ։ Դա նկատելի է հատկապես պարենային ապրանքների դեպքում, թեեւ ծառայությունների առանձին տեսակներ նույնպես հայտնվել են բարձր գնաճային տիրույթում։ Բազմաթիվ շուկաներում նախորդ տարվա վերջի համեմատ բարձրացել են գները»։