Մատչելիության հղումներ

Հեռուստառադիոյի օրինագիծը «չի արտացոլում աշխատանքները, որոնց համար անհրաժեշտ էր երկու տարի»


Հայաստանի լրագրողական երեք կազմակերպություններ մտահոգություն են հայտնում Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին օրենքում փոփոխություններ կատարելու օրինագծի բովանդակության եւ նախագիծը ներկայացնելու շտապողականության առնչությամբ:

Երեւանի մամուլի ակումբը, Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեն եւ Մամուլի աջակցության «Ինտերնյուս» հասարակական կազմակերպությունը համատեղ հայտարարությամբ են հանդես եկել Հայաստանում հեռուստատեսության թվայնացման եւ հուլիսի 20-ին հայտարարվելիք լիցենզավորման նոր մրցույթի համար օրենսդրական հիմք ապահովելու կոչված օրինագծի վերաբերյալ:

Լրագրողական կազմակերպությունների պնդմամբ` օրինագիծը, որը անցյալ հինգշաբթի արժանացավ կառավարության հավանությանը եւ որպես անհետաձգելի օրինագիծ ուղարկվեց Ազգային ժողով, մի շարք հարցեր է առաջացնում:

Մասնավորապես, ոլորտի փորձագետները գտնում են, որ այս նախագծի բովանդակությունը չի արտացոլում այն աշխատանքները, որոնց իրականացման համար անհրաժեշտ էր երկու տարի: Հայտարարության հեղինակներն ընդգծում են, որ օրենսդրական այս փոփոխությունները կարող էին կատարվել դեռ 2008 թվականին, եւ կարիք էլ չէր լինի լիցենզավորման մրցույթները կասեցնել, այնինչ 2008-ին հեռուստահեռարձակման արտոնագրման մրցույթները կասեցնելու այս որոշումը թույլ չի տվել, որ կատարվի Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի որոշումը «Ա1+» հեռուստաընկերության վերաբերյալ:

«Հիմա հաստատվում են մեր այն պնդումները, որ թվայնացման անցման նախապատրաստությունը պատրվակ էր, որպեսզի մրցույթներ չանցկացնեն, որպեսզի հերթական անգամ չբացատրեն աշխարհին, թե ինչու «Ա1+» հեռուստաընկերությունը չի ստանում լիցենզիա», - «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում ասաց Խոսքի ազատության կոմիտեի փորձագետ Մեսրոպ Հարությունյանը:

Ըստ փորձագետների` ինչպես հեռարձակման ոլորտի կարգավորմանը միտված նախորդ օրինագիծը, այս նախագիծը եւս փորձում է հարմարվել արդեն իսկ առկա իրողություններին, եւ օրինագծում ամրագրված` հեռուստաալիքների թեմատիկ ուղղվածությունները որեւէ նոր բան չեն առաջարկում, այլ վերահաստատում են հեռուստաեթերում առկա իրավիճակը:

Թեեւ կառավարությունը պնդում է, թե թեմատիկ բաժանումներն անելիս հաշվի է առել հանրության կարծիքն ու նախասիրությունները, Մեսրոպ Հարությունյանն ասում է, որ նման որեւէ ուսումնասիրություն իրենց հայտնի չէ. - «Հասկանալի չէ այն բաժանումը, երբ գրված է` «մեկ երիտասարդական, մեկ ժամանցային, մեկ երաժշտական». ինչո՞վ են երաժշտականն ու ժամանցայինը տարբերվելու իրարից, ինչո՞ւ ոչ մեկ սպորտային: Որեւէ մեկը հարցում արե՞լ է` գուցե հանրապետության բնակչության 60 տոկոսը ուղում է մի զուտ սպորտային ալիք ունենալ: Ո՞վ է տեսել այդ մոնիտորինգը, որեւէ մեկը տեսե՞լ է այդ մոնիտորինգի արդյունքը: Թող դնեին այդ ուսումնասիրությունները որեւէ տեղ` մենք կարդայինք, հասկանայինք»:

«Մեր պատկերացմամբ` ոչ թե գլոբալ խնդիր է դրված, այլ այս նախագծով ֆիքսում են առկա իրավիճակը», - ընդգծեց փորձագետը:

Բացի թվայնացմանը վերաբերող կետերից, օրինագծով փոփոխության են ենթարկվել նաեւ եթերային գովազդին վերաբերող հոդվածները: «Հանել են Հանրային հեռուստառադիոընկերության հաղորդումները գովազդով չընդհատելու պահանջը, որ դրված էր նախկինում: Կա միջազգայնորեն ընդունված սկզբունք` սպառողը իրավունք ունի ունենալ մի ալիք, եւ դա պիտի լինի հանրային ալիքը, որի հաղորդումները դիտի կամ լսի առանց գովազդային միջարկությունների: Իրենք չեն կարողանում օրենքի այս դրույթը ապահովել, որ կյատարի, Հանրայինը աջ ու ձախ խախտում է այս դրույթը, որ ամրագրված է օրենքում, եւ հիմա մի հարվածով որոշել են այդ խնդիրը լուծել, այսինքն` միանգամից օրենսդրական արգելքը հանել, թող Հանրայինը ինչքան ուզում է գովազդ դնի»:

«Գիտակցելով, որ օրինագծի ընդունումը հրատապ է, այսուհանդերձ համարում ենք, որ կառավարությունը չի ապահովել դրա պատշաճ որակը, եւ այդ պայմաններում` անհրաժեշտ հասարակական, փորձագիտական քննարկում: Ելնելով վերը նշված դիտողություներից` կոչ ենք անում Ազգային ժողովին` օրինագիծը չընդգրկել մայիսի 17-ին սկսվող հերթական քառօրյա նիստերի օրակարգում, կազմակերպել դրա խորհրդարանական լսումներ: Միայն համապատասխան քննարկումներից եւ փորձաքննությունից հետո հիշյալ նախագիծը կարող է քննարկվել Ազգային ժողովի նիստում», - ասված է երեք կազմակերպությունների հայտարարությունում:
XS
SM
MD
LG