Պետական գույքի կառավարման վարչության պետ Դավիթ Վարդանյանը անընդունելի է համարում բուժհիմնարկների մասնավորեցումը կասեցնելու վերաբերյալ Ազգային ժողովի նախագահ Արթուր Բաղդասարյանի՝ երկուշաբթի օրը հրապարակված հայտարարությունը, որ շատերի մոտ զարմանք ու տարակուսանք է հարուցել:
«Մինչեւ առողջության ապահովագրության համակարգի ներդրումը առողջապահական հիմնարկների մասնավորեցման կասեցումը մեր պայմանների համար անընդունելի է», - «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ հարցազրույցում չորեքշաբթի օրը ասաց Դավիթ Վարդանյանը:
Օգոստոսի 18-ին հրապարակված հայտարարության մեջ Ազգային ժողովի խոսնակը անհանգստություն էր հայտնել «բուժսպասարկման ապահովագրական համակարգի բացակայության եւ բնակչության ցածր կենսամակարդակի պայմաններում» առողջապահական հիմնարկների սեփականաշնորհման շարունակվող գործընթացը: «Բուժհիմնարկների տարերային սեփականաշնորհումը կարող է կաթվածահար վիճակի հասցնել երկրի առողջապահական ոլորտը եւ հանգեցնել սոցիալական դժվարությունների», - ասվում է Բաղդասարյանի հայտարարության մեջ: - «Անհրաժեշտ է մինչեւ առողջապահության համակարգի արդիականացումը կասեցնել առողջապահական ոլորտի հիմնարկների սեփականաշնորհումը»:
Դավիթ Վարդանյանը փոխանցեց, թե առողջապահական հիմնարկների մասնավորեցումը ընթանում է կառավարության ընդունած՝ Առողջապահության զարգացման հայեցակարգի համաձայն՝ Ազգային ժողովի կողմից ընդունված 2001-2003 թվականները ընդգրկող պետական գույքի մասնավորեցման ծրագրի շրջանակներում։
Առողջապահական հիմնարկների սեփականաշնորհման նպատակը, Վարդանյանի խոսքերով, ոլորտը շուկայական հարաբերությունների դաշտ բերելն է, եւ շուկան կորոշի «որ առողջապական հաստատությունը կյանքի կոչի, որը՝ ոչ»: Որպես փաստարկ հօգուտ իր տեսակետի Դավիթ Վարդանյանը հիշեցրեց հանրապետական ակնաբուժական կլինիկայի սեփականաշնորհումը:
«Խորհրդարանում մեծ քննարկումներ եղան այդ հարցով, թե դա միակ աչքի հիվանդանոցն է, մոնոպոլիա ունի եւ այլն: Հիմա իրականում այդպես չէ: Բազմաթիվ հիվանդանոցներ ակնաբուժական բաժանմունքներ ունեն: Արդեն մի քանի ակնաբուժական կլինիկա կա: Ընդհանրապես այդ կարգի ծառայությունները ավելի լավ է լինեն մասնավոր», - իր փաստարկներն ամփոփեց Վարդանյանը:
Այդուհանդերձ, Դավիթ Վարդանյանը մեկ խնդրում համաձայն է ԱԺ նախագահի հետ. այն է՝ կարող են լինել առանձին դեպքեր, առանձին օբյեկտներ, որոնց մասնավորեցումը տվյալ պահին նպատակահարմար չդիտվի:
«Սակայն դա առողջապահության ոլորտի մասնագետների որոշելիքն է, որից պետո միայն կարելի է քաղաքական որոշումներ ընդունել», - ասաց նա: - «Քննարկումը կարող է վերաբերել ոչ թե ընդհանրապես բոլոր առողջապահական հաստատությունների մասնավորեցմանը. կարող է հատուկենտ լինեն այնպիսիները, որոնք այսօր քննարկման առարկա դառնան»:
Ըստ Դավիթ Վարդանյանի, ատամնաբուժարանների մասնավորեցումը, օրինակ, կասկած չի հարուցում:
Ինչ վերաբերում է հիվանդանոցների պետական կարգավիճակին, ասել է թե՝ անվճար բուժօգնություն ստանալու հնարավորությանը, Դավիթ Վարդանյանը վկայակոչում է միջազգային փորձը. - «Անպայման պետք է լինեն ձրի բժշկության հիվանդանոցներ: Երկու-երեք հատ երեւի: Բայց դրանք պետք է լինեն պետական հիմնարկներ, ոչ թե ընկերություններ. դրանցում վճարովի ծառայությունների չպիտի լինեն»:
Ներկայումս արդեն մասնավորեցվել է 37 առողջապահական հիմնարկ, եւս 32-ը ընդգրկված են մասնավորեցման եռամյա ծրագրում, եւ ակնկալվում է, որ մինչեւ տարեվերջ սրանք եւս կմասնավորեցեն։
Ատոմ Մարգարյան, Երեւան
«Մինչեւ առողջության ապահովագրության համակարգի ներդրումը առողջապահական հիմնարկների մասնավորեցման կասեցումը մեր պայմանների համար անընդունելի է», - «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ հարցազրույցում չորեքշաբթի օրը ասաց Դավիթ Վարդանյանը:
Օգոստոսի 18-ին հրապարակված հայտարարության մեջ Ազգային ժողովի խոսնակը անհանգստություն էր հայտնել «բուժսպասարկման ապահովագրական համակարգի բացակայության եւ բնակչության ցածր կենսամակարդակի պայմաններում» առողջապահական հիմնարկների սեփականաշնորհման շարունակվող գործընթացը: «Բուժհիմնարկների տարերային սեփականաշնորհումը կարող է կաթվածահար վիճակի հասցնել երկրի առողջապահական ոլորտը եւ հանգեցնել սոցիալական դժվարությունների», - ասվում է Բաղդասարյանի հայտարարության մեջ: - «Անհրաժեշտ է մինչեւ առողջապահության համակարգի արդիականացումը կասեցնել առողջապահական ոլորտի հիմնարկների սեփականաշնորհումը»:
Դավիթ Վարդանյանը փոխանցեց, թե առողջապահական հիմնարկների մասնավորեցումը ընթանում է կառավարության ընդունած՝ Առողջապահության զարգացման հայեցակարգի համաձայն՝ Ազգային ժողովի կողմից ընդունված 2001-2003 թվականները ընդգրկող պետական գույքի մասնավորեցման ծրագրի շրջանակներում։
Առողջապահական հիմնարկների սեփականաշնորհման նպատակը, Վարդանյանի խոսքերով, ոլորտը շուկայական հարաբերությունների դաշտ բերելն է, եւ շուկան կորոշի «որ առողջապական հաստատությունը կյանքի կոչի, որը՝ ոչ»: Որպես փաստարկ հօգուտ իր տեսակետի Դավիթ Վարդանյանը հիշեցրեց հանրապետական ակնաբուժական կլինիկայի սեփականաշնորհումը:
«Խորհրդարանում մեծ քննարկումներ եղան այդ հարցով, թե դա միակ աչքի հիվանդանոցն է, մոնոպոլիա ունի եւ այլն: Հիմա իրականում այդպես չէ: Բազմաթիվ հիվանդանոցներ ակնաբուժական բաժանմունքներ ունեն: Արդեն մի քանի ակնաբուժական կլինիկա կա: Ընդհանրապես այդ կարգի ծառայությունները ավելի լավ է լինեն մասնավոր», - իր փաստարկներն ամփոփեց Վարդանյանը:
Այդուհանդերձ, Դավիթ Վարդանյանը մեկ խնդրում համաձայն է ԱԺ նախագահի հետ. այն է՝ կարող են լինել առանձին դեպքեր, առանձին օբյեկտներ, որոնց մասնավորեցումը տվյալ պահին նպատակահարմար չդիտվի:
«Սակայն դա առողջապահության ոլորտի մասնագետների որոշելիքն է, որից պետո միայն կարելի է քաղաքական որոշումներ ընդունել», - ասաց նա: - «Քննարկումը կարող է վերաբերել ոչ թե ընդհանրապես բոլոր առողջապահական հաստատությունների մասնավորեցմանը. կարող է հատուկենտ լինեն այնպիսիները, որոնք այսօր քննարկման առարկա դառնան»:
Ըստ Դավիթ Վարդանյանի, ատամնաբուժարանների մասնավորեցումը, օրինակ, կասկած չի հարուցում:
Ինչ վերաբերում է հիվանդանոցների պետական կարգավիճակին, ասել է թե՝ անվճար բուժօգնություն ստանալու հնարավորությանը, Դավիթ Վարդանյանը վկայակոչում է միջազգային փորձը. - «Անպայման պետք է լինեն ձրի բժշկության հիվանդանոցներ: Երկու-երեք հատ երեւի: Բայց դրանք պետք է լինեն պետական հիմնարկներ, ոչ թե ընկերություններ. դրանցում վճարովի ծառայությունների չպիտի լինեն»:
Ներկայումս արդեն մասնավորեցվել է 37 առողջապահական հիմնարկ, եւս 32-ը ընդգրկված են մասնավորեցման եռամյա ծրագրում, եւ ակնկալվում է, որ մինչեւ տարեվերջ սրանք եւս կմասնավորեցեն։
Ատոմ Մարգարյան, Երեւան